TAG Heuer, Ελβετικός κατασκευαστής ρολογιών πολυτελείας
Η TAG Heuer ιδρύθηκε το 1860 από τον εικοσάχρονο Edouard Heuer στο Saint-Imier της Ελβετίας. Αρχικά γνωστός ως Uhrenmanufaktur Heuer AG (Heuer Watchmaking Inc.), ο Edouard κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας τον πρώτο του χρονογράφο το 1882 και ακολούθησε με το πατενταρισμένο ταλαντωμένο γρανάζι το 1887, το οποίο εξακολουθεί να χρησιμοποιείται σήμερα σε μηχανικούς χρονογράφους.
Ο Heuer δημιούργησε τον πρώτο χρονογράφο ταμπλό το 1911, γνωστό ως Time of Trip και χρησιμοποιήθηκε τόσο σε αυτοκίνητα όσο και σε αεροσκάφη.
Το 1914, η εταιρεία κυκλοφόρησε τον πρώτο της χρονογράφο ρολογιού χειρός με την κορώνα στις 12 η ώρα (προσαρμοσμένη από προηγούμενους χρονογράφους ρολογιού τσέπης). Δεν πέρασε πολύς καιρός πριν ο γιος του Heuer, Charles-Auguste, μπήκε στην επιχείρηση και το 1916 εισήγαγε το πρώτο χρονόμετρο με ακρίβεια στο 1/100 του δευτερολέπτου, το Mikrograph. Το Semikrograph ακολούθησε με μια λειτουργία δευτερολέπτου και μια ακόμα εντυπωσιακή ακρίβεια 1 / 50th του δευτερολέπτου
Από την αρχή, η μάρκα ειδικεύτηκε σε χρονογράφους και χρονοδιαγράμματα, θέτοντας τις βάσεις για πάνω από έναν αιώνα αγώνων αυτοκινήτων και χρονομέτρησης σπορ. Το 1985, η εταιρεία χαρτοφυλακίου του Ομίλου TAG αγόρασε την πλειοψηφία της εταιρείας, η οποία έγινε «TAG Heuer». Αργότερα εξαγοράστηκε από τον γαλλικό πολυτελή όμιλο LVMH το 1999 και ο βετεράνος της βιομηχανίας Jean-Claude Biver ήταν CEO για χρόνια.
Συλλογή Carrera
Η σειρά Carrera είναι από τις πιο διάσημες της συλλογής TAG Heuer, που κυκλοφόρησε το 1963 για να τιμήσει την Carrera Panamericana Mexico Road Race. Σχεδιασμένο από τον Jack Heuer, εγγονό του ιδρυτή της εταιρείας και ο ίδιος οδηγός αγωνιστικού αυτοκινήτου, ήταν ο πρώτος χρονογράφος που σχεδιάστηκε για μηχανοκίνητα αθλήματα. Ήταν ένα καθαρό, εργαλείο για τους οδηγούς (και επίσης δημοφιλές στους λάτρεις) και εξελίχθηκε τα επόμενα είκοσι χρόνια με τροποποιημένα σχέδια, υλικά και κινήσεις.
Η πρώτη γενιά (έως το 1970) ήταν γνωστή ως η αναφορά 2447 και είχε στοιχεία υπογραφής, όπως μια θήκη 36 mm, ευθείες ζώνες και πολύπλευρες προεξοχές. Ξεκίνησε με ασημί μονόχρωμο αισθητικό, αλλά το δίχρωμο Panda και το αντίστροφο σχέδιο Panda ακολούθησαν γρήγορα, μαζί με άλλα μοντέλα τριών, δύο και ακόμη και μονών κλήσεων.
Το Carrera άλλαξε σημαντικά στη δεκαετία του 1970 τόσο μηχανικά όσο και αισθητικά, ξεκινώντας με το θρυλικό Caliber 11 αυτόματο με έναν μικρο-ρότορα. Ο Heuer συνεργάστηκε με τους Buren, Hamilton, Breitling και Dubois Depraz για να κυκλοφορήσει έναν από τους πρώτους αυτόματους χρονογράφους και τα σχέδια Carrera έγιναν μεγαλύτερα και πιο πολύχρωμα για να συμβαδίσουν με τις τάσεις της εποχής.
Ο Jack Heuer εγκατέλειψε την εταιρεία το 1982 και η γραμμή Carrera σταμάτησε το 1984, μόνο για να επιστρέψει το 1996 στην πίστα αγώνων της Monza. Ο Jack Heuer επέστρεψε για να βοηθήσει στην επανέναρξη του χρονογράφου που δημιούργησε δύο δεκαετίες πριν, ο οποίος ήταν πιστός στη σχεδίαση με το πρωτότυπο με Lemania ή αυτόματο διαμέτρημα ETA. Νέες κινήσεις αργότερα εισήχθησαν, συμπεριλαμβανομένων των Calibres 1887 και 1969, και εξειδικευμένα μοντέλα όπως το Mikrograph και το Mikrogirder (με κινήσεις να ξεπερνούν το 7.
Συλλογή Monaco
Ένας άλλος θρύλος του Heuer είναι το Monaco, που εισήχθη το 1969 για να τιμήσει το Grand Prix του Μονακό (Formula 1). Ήταν ο πρώτος χρονογράφος με τετράγωνο περίβλημα και χρησιμοποίησε το Caliber 11 (και αργότερα Caliber 12) από την προηγούμενη γραμμή Carrera. Σχεδιασμένο ξανά από τον Jack Heuer, έγινε μια εικόνα το 1971 αφού ο Steve McQueen φορούσε ένα στην ταινία Le Mans, μια φανταστική ιστορία των 24 ωρών του Le Mans. Το όνομά του θα συσχετιζόταν για πάντα με τη γραμμή του Monaco, ξεκινώντας από το αρχικό Monaco 1133.
Η συλλογή διήρκεσε μόνο για λίγα χρόνια, και σταμάτησε στα μέσα της δεκαετίας του 1970. Το 1998, το Monaco επέστρεψε ως περιορισμένη παραγωγή με το λογότυπο Heuer και ξανά το 2003 με νέα διαμέτρημα και το λογότυπο TAG Heuer. Οι εξειδικευμένες εκδόσεις περιλαμβάνουν το Monaco V4 από το 2004, με ζώνες και ρουλεμάν αντί για παραδοσιακούς τροχούς και γρανάζια. Σχεδιασμένο από τους Jean-François Ruchonnet και Philippe Dufour, το υπερσύγχρονο κίνημα εμπνεύστηκε από έναν κινητήρα αυτοκινήτου και βοήθησε να ανεβάσει τη φήμη της εταιρείας σε ένα νέο επίπεδο υψηλής ωρολογοποιίας.
Το Monaco Sixty Nine είχε χρόνο προβολής και στις δύο πλευρές, με μηχανικό Caliber 2 σε ένα και ψηφιακή ανάγνωση χαλαζία από την άλλη (Caliber HR03), και κέρδισε το βραβείο Le Grand Prix d’Horlogerie de Genève το 2005. Όχι τόσο εκκεντρικό ως Carrera, το Monaco είναι ωστόσο μια θρυλική συλλογή εμπνευσμένη από τη φυλή με μια αναμφισβήτητα αισθητική TAG Heuer.
Σύγχρονα διαμετρήματα TAG Heuer
Ο Guy Sémon, μηχανικός / πιλότος / φυσικός εντάχθηκε στο TAG Heuer και δημιούργησε ένα πρόγραμμα skunkworks που ανέπτυξε υπερ-γρήγορα διαμέτρημα, συμπεριλαμβανομένου του Mikrograph στα 360.000vph, ικανό να μετρήσει το 1/100 του δευτερολέπτου, το Mikrotimer στα 3.600.000vph, ικανό μέτρησης 1 / 1000th του δευτερολέπτου και το Mikrogirder στα 7.200.000vph, ικανό να μετρήσει το 1 / 2.000th του δευτερολέπτου.
Το κεντρικό χρονογράφημα δευτερολέπτων του Mikrogirder σκουπίζει γύρω από το καντράν είκοσι φορές το δευτερόλεπτο, καθιστώντας το αόρατο με γυμνό μάτι. Εξελίξεις όπως αυτές διατηρούν την μάρκα στην αιχμή, πέρα από την ήδη καθιερωμένη φήμη της ως χρονομέτρης ακριβείας στον αθλητισμό. Υπάρχει μια ποικιλία από τρέχουσες γραμμές τόσο για τους λάτρεις των σπορ όσο και για τη μόδα, όπως οι σειρές Link, Autavia, Aquaracer, Formula 1 και Connected modular smartwatch (και Carrera και Monaco).
Μία σκέψη στο“TAG Heuer”